Zastanawialiście się kiedyś, drodzy Duzi i Nieduzi, jak to jest być dzieckiem? Hmmm... Każdy z nas dzieckiem był (lub jest) więc nad czym tu się zastanawiać, prawda? Ale czy pamiętamy? Czy pamiętamy dlaczego w przeszłości coś nas pchało do wsadzenia sobie patyka do buzi...polizania go, pogryzienia? Dlaczego na słowo "piasek" powstaje w naszych głowach wyobrażenie mające wygląd, zapach, fakturę... i smak? Aaaa to jest proste do wyjaśnienia. Wyobraźmy sobie siebie: przybywamy na obcą planetę i od razu dostajemy opiekuna, który dba aby nam się krzywda nie stała i abyśmy w miarę przystosowali się do życia na tej planecie. Grawitacja nam nie służy, języka nie znamy... wszystko dla nas jest nowe, cudowne i dziwne. I co robimy? Poznajemy! Opanowujemy grawitację - przemieszczać się trzeba do interesujących nas rzeczy, mowę też trzeba...no przecież porozumiewać się jako tako musimy z opiekunami - niech nam mówią, odpowiadają na pytania, tłumaczą... hmmm, co jeszcze... dotykamy, sprawdzamy wytrzymałość, smak różnych rzeczy... badamy... Kojarzy się jakoś? Za każdym razem, kiedy nie jesteśmy w stanie zrozumieć dlaczego nasz dzieciuś robi coś czego nie chcemy aby robił, za każdym razem pomyślcie: Przecież to Kosmita, zupełnie od niedawna na naszej planecie...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz